فناوری مشاهده درون سلول‌های سرطانی ابداع شد

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اینترستینگ اینجینیرینگ، گروهی از محققان به سرپرستی دانشگاه ساری در انگلیس تلاش کرده اند محتوای چربی (لیپیدها) موجود در سلول‌های سرطانی را مشاهده و مطالعه کنند. 

این فناوری نوین با همکاری پژوهشگران دانشگاه کالج لندن، شرکت داروسازی GSK و شرکت‌های «یوکوگاوا» «Yokogawa» و «سایکس» «Sciex» توسعه یافته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نظارت بر محتوای چربی

لیپید‌ها اجزای مهمی در سلول‌ها هستند و به سلول‌های سرطانی اجازه رشد، تکثیر و متاستاز را می‌دهند.

پژوهشگران از سامانه تک سلولی شرکت یوکوگاوا موسوم به SS۲۰۰۰ استفاده و سلول‌های سرطانی منفرد را از یک ظرف کشت شیشه‌ای نمونه برداری کردند. این سامانه‌ی نوآورانه، سلول‌های زنده منفرد را با استفاده از لوله‌های کوچک استخراج می‌کند و امکان بررسی دقیق را فراهم می‌آورد.

عرض این لوله‌ها به سختی ۱۰ میکرومتر یعنی نصف قطر نازک‌ترین موی انسان است.

در گام بعدی، محققان با رنگ آمیزی این سلول‌ها با رنگ فلورسنت، توانستند قطرات لیپید را در طول آزمایش بررسی کنند. آنها سپس با سایکس برای ایجاد یک رویکرد جدید طیف سنجی جرمی همکاری کرده و توانستند لیپید‌ها را شکسته و ساختار واقعی سلول را مشخص کنند.

کل این فرآیند به مشاهده چگونگی تکامل سلول‌های سرطانی در پاسخ به تغییرات محیط اطراف منجر شد.

مجریان این مطالعه از دانشکده شیمی و مهندسی شیمی دانشگاه ساری می‌گویند مشکل سلول‌های سرطانی این است که «هیچ دو سلولی شبیه هم نیستند» و همین موضوع طراحی یک درمان مطلوب را سخت‌تر می‌کند، زیرا برخی از سلول‌ها همیشه بیش از سایرین در مقابل درمان مقاومت می‌کنند.

با این حال، همیشه ثابت شده مطالعه سلول‌های زنده با جزئیات کافی برای درک واقعی ساختارشان پس از خارج کردن آنها از محیط طبیعی، دشوار است.

به همین دلیل نمونه برداری سلول‌های زنده زیر میکروسکوپ و بررسی یک به یک محتوای چربی آنها برای محققان همیشه جذاب و هیجان انگیز بوده است.

دانشمندان همچنین از این رویکرد جدید برای مطالعه مولکول‌های چربی لیپید‌ها در چندین سلول سرطانی استفاده کردند. جالب است که محققان تفاوت‌هایی را در ویژگی‌های لیپیدی سلول‌های مختلف شناسایی کردند.

مجریان این پژوهش ادعا می‌کنند روش آنها راه را برای مطالعه سلول‌های سرطانی با جزئیاتی که قبلا دیده نشده هموار می‌کند. یک روز، ممکن است بتوان نحوه تعامل تک سلول‌های سرطانی را با سلول‌های اطرافش مشاهده کرد؛ پیشرفتی که به ارائه درمان‌های جدید و هدفمندتر منجر خواهد شد.

این شیوه فناورانه می‌تواند شناخت ارزشمندی از چگونگی پاسخ انواع سرطان به درمان‌ها ارائه داده و به پزشکان در درک تاثیر پرتو درمانی سلول‌ها کمک کند، به ویژه اینکه چگونه برخی از سلول‌های سرطانی در برابر پرتودرمانی مقاومت می‌کنند؛ مقاومتی که می‌تواند منجر به عود سرطان شود.

این یافته‌ها در مجله Analytical Chemistry منتشر شد.

انتهای پیام/

منبع: آنا

کلیدواژه: سرطان بافت ابداع سلول های سرطانی سلول ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۲۰۱۹۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ابداع نسل جدید ربات‌های نرم با توانایی خم شدن و خزیدن

نوع جدیدی از ربات نرم که توسط پژوهشگران آمریکایی ابداع شده است، می‌تواند به راحتی خم شود، در پیچ‌وخم‌ها به حرکت درآید و به طور مستقل یا گروهی کار کند.

به گزارش ایسنا، مهندسان «دانشگاه پرینستون»(Princeton University) و «دانشگاه کارولینای شمالی»(NCSU) یک ربات نرم ساخته‌اند که به راحتی در پیچ‌وخم‌ها حرکت می‌کند.

به نقل از ساینمگ، هدایت کردن ربات‌های نرم می‌تواند چالش‌برانگیز باشد زیرا به کار بردن تجهیزات بیشتر برای سیستم فرمان، اغلب استحکام ربات را بالا می‌برد و انعطاف‌پذیری آن را کاهش می‌دهد. «توو ژائو»(Tuo Zhao) پژوهشگر دانشگاه پرینستون گفت: طراحی جدید با ساختن سیستم فرمان مستقیما در بدن ربات، بر این مشکلات غلبه می‌کند.

پژوهشگران در مقاله این پروژه توضیح داده‌اند که چگونه این ربات را از بخش‌های مدولار و استوانه‌ای ساخته‌اند. بخش‌هایی که می‌توانند به طور مستقل عمل کنند یا به هم بپیوندند تا یک واحد طولانی‌تر را تشکیل دهند، همگی به توانایی ربات برای حرکت و مسیریابی کمک می‌کنند. سیستم جدید به ربات منعطف امکان می‌دهد تا به جلو و عقب حرکت کند، محموله را بردارد و به شکل بلندتر درآید.

پژوهشگران نوشتند: مفهوم ربات‌های نرم مدولار می‌تواند اطلاعاتی را درباره ربات‌های نرم آینده ارائه دهد که می‌توانند منبسط شوند، خود را تعمیر کنند و عملکردهای جدیدی را داشته باشند.

ژائو خاطرنشان کرد که توانایی ربات برای جمع و باز شدن هنگام حرکت کردن به آن امکان می‌دهد تا به‌ طور مستقل یا با یک گروه کار کند. وی افزود: هر قطعه می‌تواند یک واحد مجزا باشد یا با قطعات دیگر همکاری کند. قطعات می‌توانند به راحتی جدا شوند و ما برای متصل کردن آنها از آهن‌ربا استفاده می‌کنیم.

ژائو در آزمایشگاه «گلاوسیو پائولینو»(Glaucio Paulino) واقع در بخش مهندسی عمران و محیط زیست و موسسه مواد پرینستون کار می‌کند. پائولینو که استاد مهندسی است، اوریگامی را در طیف گسترده‌ای از کاربردهای مهندسی، از دستگاه‌های پزشکی گرفته تا هوافضا و ساخت‌وساز به کار می‌برد.

پائولینو گفت: ما یک ربات اوریگامی نرم مدولار را با الهام از محیط زیست ابداع کرده‌ایم که به واسطه تحریک الکتروترمال با سیستم‌های گرمایشی قابل خم شدن و سازگار فعال می‌شود. این یک فناوری بسیار امیدوارکننده با قابلیت انتقال به ربات‌هایی است که می‌توانند رشد کنند، خود را ترمیم کنند و سازگاری داشته باشند.

یکی از چالش‌برانگیزترین جنبه‌های کار، ایجاد مکانیسمی برای کنترل حرکات خمشی و تا شدن بود که برای راندن و هدایت ربات استفاده می‌شود. پژوهشگران دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی، یک راه حل را برای این مشکل ارائه دادند. آنها از دو ماده شامل الاستومر کریستال مایع و پلی‌آمید استفاده کردند که هنگام گرم شدن به طور متفاوتی منقبض یا منبسط می‌شوند و آنها را به صورت نوارهای نازک ترکیب کردند.

پژوهشگران یک سیستم گرمایشی قابل کشش نازک را نیز نصب کردند که از یک شبکه نانوسیم نقره تشکیل شده بود. جریان الکتریکی روی سیستم گرمایشی نانوسیم، نوارهای کنترل را گرم می‌کند و انبساط متفاوت دو ماده، چین‌هایی را در نوار به وجود می‌آورد. پژوهشگران با تنظیم کردن جریان و مواد مورد استفاده در نوارهای کنترل می‌توانند تا شدن و خم شدن را به دقت برای هدایت حرکت ربات کنترل کنند.

«یونگ ژو»(Yong Zhu) استاد بخش مهندسی مکانیک و هوافضا در دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی گفت: نانوسیم نقره یک ماده عالی برای ساخت ‌رساناهای کششی است. ‌رساناهای قابل کشش، عناصر سازنده انواع دستگاه‌های الکترونیکی قابل کشش از جمله سیستم‌های گرمایشی قابل کشش هستند. ما در این پژوهش، از سیستم‌های گرمایشی قابل کشش به عنوان مکانیسم تحریک برای حرکات خمشی و تا شدن استفاده کردیم.

پژوهشگران خاطرنشان کردند که نسخه کنونی این ربات، سرعت محدودی دارد و آنها در تلاش هستند تا حرکت را در نسخه‌های بعدی افزایش دهند.

این پژوهش در مجله «PNAS» به چاپ رسید.

انتهای پیام